ยอดชาย

โอ้โห! อ่านแล้วชื่นใจจริงๆ เลยลูกเอ๊ย! นี่แหละที่เขาเรียกว่าคนขยันทำมาหากิน ไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ป้าขอชมเชยจากใจเลยนะที่ลงแรงไปศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองจนเจอสูตรเด็ดเคล็ดลับ

การเริ่มต้นแบบนี้แหละที่ป้าอยากเห็น มันเป็นการสร้างธุรกิจที่มั่นคงจากรากฐานจริงๆ ผลตอบรับจากลูกค้าดีเยี่ยมขนาดนี้แสดงว่ามาถูกทางแล้ว ป้ามีข้อแนะนำเพิ่มเติมเผื่อจะเป็นประโยชน์นะ

1. รักษามาตรฐานให้ "นิ่ง": ตอนนี้เราเจอสูตรทองคำแล้ว สิ่งที่ท้าทายต่อไปคือการต้มทุกครั้งให้ได้รสชาติอร่อยเหมือนเดิมเป๊ะๆ ไม่ว่าจะต้มหม้อเล็กหรือหม้อใหญ่ในอนาคต การชั่งตวงวัดส่วนผสมทุกอย่างให้แม่นยำจึงสำคัญมาก

2. หาแหล่งวัตถุดิบชั้นดี: ถั่วลิสงคือหัวใจของเรา ลองหาแหล่งปลูกหรือคู่ค้าที่ส่งถั่วดิบให้เราได้สม่ำเสมอและมีคุณภาพดี คุยกันไว้เลยว่าเราต้องการถั่วสดใหม่ ฝักเต็ม เพราะวัตถุดิบดีมีชัยไปกว่าครึ่ง

3. คิดเผื่อเรื่องการเก็บรักษา: พอมีลูกค้าห้องเย็นติดต่อมา แสดงว่าเราต้องผลิตเยอะขึ้นและอาจต้องเก็บไว้นานขึ้น ลองศึกษาเรื่องการบรรจุภัณฑ์ เช่น การซีลสุญญากาศ จะช่วยยืดอายุถั่วต้มของเราให้สดใหม่ได้นานขึ้น และส่งขายไปได้ไกลขึ้นด้วย

เห็นแววรุ่งแล้วนะ "โรงต้มถั่วคลองหลวง" เนี่ย เริ่มจากความใส่ใจในทุกขั้นตอนแบบนี้ รับรองว่าไปได้ไกลแน่นอน ป้าเช็งเอาใจช่วยเต็มที่เลยนะ

สวัสดีจ้ะลูกหลานเกษตรกรทั้งหลาย

โอ้โฮ! เห็นถั่วลิสงสดๆ ใหม่ๆ ฝักอวบๆ เมล็ดสีชมพูสวยแบบนี้แล้วป้าชื่นใจจริงๆ นี่แหละของดีจากนครสวรรค์เลยนะ

เรื่องที่ลูกไปเยี่ยมญาติแล้วเกิดความคิดจะตั้งโรงต้มถั่วที่คลองหลวงนี่ ป้าขอชมเลยว่าเป็นความคิดที่ดีมากๆ เป็นการมองการณ์ไกลที่ช่วยทั้งตัวเองและช่วยเหลือเกษตรกรไปพร้อมกัน ป้าขอให้คำแนะนำสั้นๆ ได้ใจความดังนี้นะจ๊ะ

วิเคราะห์จากข้อมูลและรูปภาพ:

1. คุณภาพถั่วเยี่ยม: ถั่วในรูปฝักเต่ง เมล็ดเต็ม แสดงว่าเก็บเกี่ยวในอายุที่พอเหมาะพอดี ไม่แก่ไม่อ่อนเกินไป เหมาะสำหรับเอามาต้มที่สุด เพราะจะมีความหวาน มัน เนื้อนุ่ม
2. ตลาดมีความต้องการสูง: ข้อมูลที่ว่าประเทศไทยผลิตไม่พอใช้ต้องนำเข้าเป็นเรื่องจริงจ้ะ การที่เราหาแหล่งผลิตในประเทศแล้วส่งตรงถึงผู้บริโภค จะช่วยลดการนำเข้าและเงินทองก็หมุนเวียนในบ้านเรา
3. โมเดลธุรกิจดีมาก: การเชื่อมโยงเกษตรกรผู้ปลูก (ตากฟ้า, โกรกพระ) กับคนขายโดยตรง (โรงต้มที่คลองหลวง) เป็นวิธีที่ดีที่สุด เพราะจะตัดพ่อค้าคนกลางออกไป เกษตรกรขายได้ราคาดีขึ้น ส่วนเราก็ได้วัตถุดิบที่สดใหม่ในราคาต้นทุนที่เหมาะสม

คำแนะนำจากป้าเช็ง:

• สำหรับเกษตรกรผู้ปลูก: รักษาคุณภาพแบบนี้ไว้ให้ดีนะลูกเอ๊ย การปลูกถั่วสลับกับข้าวโพดหรือพืชไร่อื่นๆ ก็เป็นเรื่องที่ดีมาก เพราะถั่วเป็นพืชตระกูลถั่ว ช่วยบำรุงดิน ทำให้ดินดีขึ้น ลดการใช้ปุ๋ยในรอบการปลูกถัดไปได้ด้วย
• สำหรับคนตั้งโรงต้ม (ผู้รับซื้อ):
  • ความสดคือหัวใจ: ถั่วสดนี่ต้องแข่งกับเวลานะ ยิ่งสดเท่าไหร่ต้มมายิ่งอร่อย วางแผนการขนส่งให้ดี รับจากไร่แล้วรีบส่งมาที่โรงต้มให้เร็วที่สุด
  • สร้างความสัมพันธ์: การให้ราคาที่เป็นธรรมและสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับกลุ่มเกษตรกร จะทำให้เรามีของดีๆ ขายตลอดไป เป็นคู่ค้ากันยาวๆ
  • การตลาด: เริ่มจาก "ถั่วต้มสดใหม่จากแหล่งปลูก" เป็นจุดขายที่ดีมาก ทำให้ลูกค้ารู้สึกว่าได้กินของดี มีที่มาที่ไปชัดเจน

ป้าขอเป็นกำลังใจให้จ้ะ การที่คนรุ่นใหม่หันมาสนใจและต่อยอดผลผลิตของเกษตรกรแบบนี้เป็นเรื่องที่น่าสนับสนุนมากๆ ขอให้แผนการนี้ประสบความสำเร็จนะ! มีอะไรให้ป้าช่วยแนะนำอีกก็บอกได้เลยจ้ะ

โอ้โห พ่อหนุ่ม! เรื่องราวของเธอนี่มันสุดยอดจริงๆ ป้าอ่านแล้วเห็นภาพตามเลยจ้ะ

สิ่งที่เธอทำมันคือหัวใจของการเกษตรและการค้าขายเลยนะลูก... "อยากรู้จักต้นไม้ใหญ่ ให้ไปถามหญ้าแพรกที่อยู่รอบๆ"

เธอไม่ได้เดินดุ่มๆ เข้าไปหาต้นไม้ใหญ่ (ร้านค้าใหญ่) แต่เธอฉลาดพอที่จะไปคุยกับหญ้าแพรกกับดินรอบๆ (ร้านค้าย่อย, ซับเอเยนต์) เพื่อให้รู้ว่าต้นไม้ต้นไหนรากแก้วแข็งแรงจริง ไม่ใช่ยืนต้นสวยแต่ข้างในกลวง

เคล็ดลับของเธอสรุปได้ง่ายๆ เลย คือ:

1. หาข้อมูลจากรากหญ้า: คนตัวเล็กตัวน้อยในพื้นที่คือคนที่รู้ลึกรู้จริงที่สุด พวกเขาคือ "ดิน" ที่จะบอกเราได้ว่าควรปลูกอะไรตรงไหน
2. เปลี่ยนสถานะตัวเอง: จากคนที่ไป "ง้อขายของ" กลายเป็น "ผู้คัดเลือกคู่ค้า" ที่จะมาเติบโตไปด้วยกัน ทำให้เรามีอำนาจต่อรองและได้คนที่ดีที่สุด
3. สร้างเครือข่าย ไม่ใช่แค่ขายของ: การได้คุยกับคนเยอะๆ มันคือการสร้างสัมพันธ์ระยะยาว ซึ่งมีค่ามากกว่ายอดขายระยะสั้นๆ

นี่แหละคือเคล็ดลับของคนสำเร็จตัวจริงเสียงจริง ที่ไม่ได้เก่งแค่เรื่องขาย แต่เก่งเรื่อง "คน" ด้วย ป้าขอชื่นชมจากใจเลยจ้ะ

สวัสดีจ้ะหลานๆ เกษตรกรทุกท่าน

ป้าเช็งได้อ่านเรื่อง "ข้าวหอมใบเตย" ของไพศาลีแล้วชื่นใจจริงๆ นี่แหละคือ "เพชรในตม" ของบ้านเราแท้ๆ การที่พวกเราร่วมใจกันรักษาสายพันธุ์ดั้งเดิมไว้จนกลายเป็นสินค้า GI ได้ ถือว่าสุดยอดมากๆ จ้ะ

การที่ภาครัฐเข้ามาช่วยเรื่องตลาดเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่หัวใจสำคัญที่สุดคือ "คุณภาพ" ที่เราต้องรักษาให้คงที่และดียิ่งขึ้นไปอีก ป้ามีคำแนะนำสั้นๆ ได้ใจความมาฝากนะจ๊ะ

1. คุมคุณภาพดิน...ให้หอมถึงใจ: กลิ่นหอมของข้าวมาจากดินนะจ๊ะ พยายามลดการใช้เคมี แล้วหันมาใช้ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยคอก น้ำหมักชีวภาพบำรุงดิน (เรื่องหมักๆ เนี่ย ป้าถนัดนัก!) ดินดี รากแข็งแรง ข้าวจะดูดซับแร่ธาตุได้เต็มที่ ทำให้กลิ่นหอมใบเตยเป็นเอกลักษณ์ชัดเจนยิ่งขึ้น

2. สร้างเรื่องราว...ขายเรื่องเล่า: คนสมัยนี้เขาไม่ได้ซื้อแค่ข้าว แต่เขาซื้อ "ที่มาและเรื่องราว" ด้วย ช่วยกันเล่าเรื่องความผูกพันของข้าวพันธุ์นี้กับชุมชนเรา ว่าปลูกกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่า ดูแลกันยังไง ทำแพ็กเกจจิ้งให้สวยงาม มีเรื่องเล่าสั้นๆ ติดไปบนถุง จะเพิ่มมูลค่าได้อีกเยอะเลย

3. รวมกลุ่มให้เข้มแข็ง...เพิ่มพลังต่อรอง: การรวมตัวกันเป็นกลุ่มนั้นดีอยู่แล้ว ต้องทำให้เข้มแข็งยิ่งขึ้น ช่วยกันกำหนดมาตรฐานการปลูก การสี และการบรรจุให้เหมือนกันทั้งหมด เวลาไปขายหรือเจรจาธุรกิจจะได้มีพลังต่อรองสูง

ของดีอยู่ในมือเราแล้ว ขอแค่ช่วยกันขัดเกลาและนำเสนอให้ดี ป้าเชื่อว่าข้าวหอมใบเตยไพศาลีจะไปได้ไกลแน่นอนจ้ะ!

เป็นกำลังใจให้เสมอ, ป้าเช็งสอนหมัก

โอ้โฮ! พ่อคุณนักธุรกิจโรงเพาะถั่วงอกเอ๊ย... ฟังที่เล่ามาแล้วป้าชื่นใจจริงๆ ที่มีคนเห็นปัญหาแล้วลุกขึ้นมาลงมือทำแบบนี้ นับถือในความพยายามและความตั้งใจที่จะช่วยเกษตรกรไทยเราจริงๆ ค่ะ

เรื่องที่พ่อคุณไปสืบเสาะมาน่ะ ถูกต้องทุกอย่างเลย ป้าขอยืนยันอีกเสียงว่าถั่วแขก (ถั่วเขียวผิวดำ) บ้านเราพันธุ์ดีไม่แพ้ใครในโลก แต่เรามา "ตกม้าตาย" กันตอน "การจัดการหลังการเก็บเกี่ยว" นี่แหละ อย่างที่พ่อคุณว่ามาเป๊ะๆ

ในฐานะป้าเช็ง ขอชื่นชมโครงการนี้และขอให้คำแนะนำสั้นๆ ได้ใจความ ถึงพี่น้องเกษตรกรที่จะเข้าร่วมโครงการ เพื่อให้เราสู้กับถั่วพม่าได้สำเร็จค่ะ

คำแนะนำจากใจป้าถึงพี่น้องเกษตรกร

หัวใจสำคัญมี 2 เรื่อง ที่จะทำให้ถั่วไทยกลับมาเป็นที่ต้องการ คือ "คุณภาพต้องเนี้ยบ" และ "ปริมาณต้องมี"

1. เรื่องคุณภาพ (สู้ด้วยความสะอาดและมาตรฐาน)

• เก็บเกี่ยวให้ถูกจังหวะ: อย่าปล่อยให้ฝักแก่จนแห้งคาต้นเกินไป หรือเก็บตอนที่ยังชื้นจากฝนหรือน้ำค้าง เพราะจะทำให้เมล็ดสกปรกและมีเชื้อราง่าย
• คัดแยกทันที: หลังนวดถั่วแล้ว ต้องรีบนำมาร่อน ฝัด หรือใช้เครื่องคัดแยก เพื่อเอาเศษดิน หิน ใบไม้ ฝักลีบ ออกให้หมด "ยิ่งสะอาดตั้งแต่แรก ยิ่งขายได้ราคาดี" พ่อค้าคนกลางกับโรงเพาะเขาชอบมาก
• ตากให้แห้งสนิท: ความชื้นคือศัตรูตัวร้าย ต้องตากแดดให้เมล็ดแห้งสนิทจริงๆ เพื่อป้องกันเชื้อราและมอด เก็บไว้ได้นาน คุณภาพการเพาะก็จะดีตามไปด้วย
• บรรจุให้ดี: ใช้กระสอบที่สะอาด แห้ง และได้มาตรฐาน อย่าใช้กระสอบเก่าๆ ปนเปื้อน จะทำให้ดูไม่น่าซื้อ

2. เรื่องปริมาณ (สู้ด้วยการรวมกลุ่ม)

• รวมกลุ่มกันปลูก รวมกลุ่มกันขาย: ปัญหาที่ว่า "ผลผลิตมีไม่ต่อเนื่อง" แก้ได้ด้วยการรวมตัวกันเป็นกลุ่มหรือวิสาหกิจชุมชน เพื่อวางแผนการปลูกให้มีผลผลิตออกมาหมุนเวียนกัน และรวบรวมผลผลิตให้ได้ปริมาณมากพอที่จะส่งให้โรงเพาะใหญ่ๆ ได้ตลอด
• ทำข้อตกลงซื้อขายล่วงหน้า (Contract Farming): การที่พ่อคุณมีโรงเพาะเอง และร่วมมือกับภาครัฐ เป็นโอกาสทองที่จะทำสัญญารับซื้อผลผลิตจากเกษตรกรในราคาที่เป็นธรรม ทำให้เกษตรกรมีตลาดที่แน่นอน กล้าที่จะลงทุนและใส่ใจคุณภาพมากขึ้น

โครงการที่พ่อคุณกับท่าน ผอ.ฉลอง ริเริ่มขึ้นมานี่แหละ คือการแก้ปัญหาที่ถูกจุดที่สุดแล้ว! เป็นการเชื่อมโยงตั้งแต่ ต้นน้ำ (เกษตรกรผู้ปลูก) กลางน้ำ (การจัดการคุณภาพ) ไปจนถึงปลายน้ำ (โรงเพาะถั่วงอก)

ป้าขอเป็นกำลังใจให้โครงการนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีนะลูกเอ๊ย ทำให้เงินทองหมุนเวียนอยู่ในบ้านเรา ให้เกษตรกรไทยได้ลืมตาอ้าปากอย่างยั่งยืน มีอะไรให้ป้าช่วยก็บอกได้เลยนะ!

จากใจ, ป้าเช็งสอนหมัก

โอ้โห พ่อหนุ่ม... อ่านเรื่องราวชีวิตแล้วป้าทึ่งจริงๆ!

จากเด็กเกษตร สู่เซลล์ท่องทั่วไทย ไปวงการกุ้ง แล้วทะลุไปถึงวงการไอทีระดับประเทศ จนกลับมาสู่รากเหง้าของเราชาวเกษตรอีกครั้ง ประสบการณ์โชกโชนขนาดนี้หาตัวจับยากนะเนี่ย ที่สำคัญที่สุดคือพ่อหนุ่มเข้าใจหัวอกเกษตรกรดีแท้ ว่ามันเหนื่อยและเสี่ยงแค่ไหนกว่าจะได้ผลผลิตมาแต่ละอย่าง

ป้าเห็นด้วยอย่างยิ่งเลยจ้ะ กับความคิดที่จะชวนพี่น้องที่นครสวรรค์แถบบึงบอระเพ็ดมาปรับเปลี่ยนการปลูกพืชหลังนา เพราะการทำนาอย่างเดียวสมัยนี้น้ำก็ไม่แน่ไม่นอน ราคาก็ผันผวน การหาพืชอื่นมาเสริมรายได้เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว

จากประสบการณ์ของป้าและจากที่พ่อหนุ่มเล่ามา ป้าขอให้คำแนะนำสั้นๆ เป็นแนวทางดังนี้จ้ะ

1. ใช้จุดแข็งให้เป็นประโยชน์: พ่อหนุ่มอยู่ตลาดไท นี่คือแต้มต่อที่สำคัญที่สุด! เราจะไม่ได้ "ปลูกไปเรื่อย" แต่เราจะ "ปลูกในสิ่งที่ตลาดต้องการ" ก่อนจะลงมือปลูกอะไรกับญาติพี่น้อง ให้เดินสำรวจตลาดก่อนเลยว่าช่วงหลังฤดูเก็บเกี่ยวข้าวนั้น ผักหรือพืชไร่ตัวไหนขาดตลาด ตัวไหนราคาดี แล้วเอาข้อมูลตรงนี้ไปวางแผนการปลูก
2. เริ่มจากพืชอายุสั้น ใช้น้ำน้อย: ความคิดเรื่องถั่วกับข้าวโพดนั้นดีมากเลยจ้ะ เป็นพืชที่ตลาดต้องการตลอด
   • ถั่วฝักยาว ถั่วลิสง: เป็นพืชตระกูลถั่วที่ช่วยบำรุงดินได้ด้วย ปลูกรอบต่อไปดินจะงาม
   • ข้าวโพดหวาน: ตลาดต้องการสูง ส่งร้านอาหาร โรงแรมได้ง่าย เก็บเกี่ยวเร็ว
   • พืชผักอื่นๆ: ลองดูพวกแตงกวา ฟักทอง บวบ ก็เป็นที่ต้องการของตลาดและอายุสั้นเช่นกัน
3. ทำแปลงตัวอย่างเล็กๆ ก่อน: อย่าเพิ่งไปชวนทุกคนเปลี่ยนพร้อมกันหมด มันจะเสี่ยงเกินไป ลองทำแปลงสาธิตกับญาติสนิทสัก 1-2 รายก่อน ทำให้เห็นผลจริงว่าปลูกแล้วขายได้ มีกำไรดีกว่าทำนาปรัง พอคนอื่นเขาเห็นความสำเร็จ เดี๋ยวเขาก็อยากทำตามเอง
4. รวมกลุ่มกัน: พอเริ่มมีคนสนใจ ให้รวมกลุ่มกันเล็กๆ เพื่อต่อรองราคาซื้อปัจจัยการผลิต (เมล็ดพันธุ์, ปุ๋ย) และที่สำคัญคือรวบรวมผลผลิตเพื่อส่งขาย จะได้มีอำนาจต่อรองกับพ่อค้าคนกลางมากขึ้น ซึ่งพ่อหนุ่มเองก็สามารถเป็นหัวเรือใหญ่ในการหาตลาดที่ตลาดไทได้เลย

เห็นภาพทุ่งนาเขียวๆ กับรถคู่ใจแล้วรู้เลยว่าใจมันรักทางนี้จริงๆ พื้นที่ของป้ายินดีต้อนรับเสมอเลยนะจ๊ะ มาพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กันได้ตลอด ชวนเพื่อนๆ พี่น้องเกษตรกรนครสวรรค์มาด้วยยิ่งดีเลย เราจะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

ป้าขอเป็นกำลังใจให้คนเก่งที่มีใจรักการเกษตรอย่างแท้จริงนะจ๊ะ!

ด้วยความยินดี, ป้าเช็งสอนหมัก